زمان تقریبی مطالعه: 4 دقیقه
 

زکریا بن آدم اشعری قمی





ابویحیی زکریا بن آدم اشعری قمی، از اصحاب امام صادق، امام کاظم، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السّلام) و از محدثان موثق و فقیهان شیعه در عصر امام جواد (علیه‌السّلام) بود.


۱ - معرفی اجمالی



ابویحیی زکریا بن آدم بن عبدالله بن سعد اشعری قمی، از اصحاب امام صادق، امام رضا و امام جواد (علیهم‌السّلام) به حساب می‌آمد و برخی او را از صحابه امام کاظم (علیه‌السّلام) نیز شمرده‌اند. وی از امام کاظم و امام رضا (علیهما‌السّلام)، داود بن کثیر رقّی و کاهلی روایت نقل کرده و افرادی چون احمد بن حمزه، اسماعیل بن مهران، محمد بن خالد برقی و محمد بن حمزه از او روایت کرده‌اند.
او محدثی ثقه، عظیم‌القدر، جلیل و فقیه بود و امام رضا (علیه‌السّلام) به او عنایتی خاص داشت و آن زمان که به حضرت عرض کرد: چون سفیهان در اهل‌بیت من بسیارند می‌خواهم از بین آنان خارج شوم، حضرت فرمود: این کار را مکن، چون همان‌طور که به جهت ابی‌الحسن کاظم (علیه‌السّلام) از اهل بغداد بلا و گرفتاری دفع شده، با وجود تو نیز از اهل‌بیت تو دفع می‌شوند.
همچنین امام در پاسخ یکی از شیعیان که پرسید: معالم دین را از چه کسی بیاموزم، فرمود: از زکریا بن آدم قمی که امین بر دین و دنیا می‌باشد. همچنین در یکی از سال‌ها در سفر حج، از مدینه تا مکه همراه امام رضا (علیه‌السّلام) بود.

۲ - تاریخ وفات و مدفن


زکریا بن آدم در زمام امام جواد (علیه‌السّلام) درگذشت که حضرت در نوشته‌ای از او تمجید کرد و از خداوند برایش طلب رحمت نمود. قبر وی در شیخان قم مورد توجه محبان اهل‌بیت است.

۳ - آثار



کتاب مسائله للرضا (علیه‌السّلام) و کتاب الحدیث از آثار زکریا بن آدم است.

۴ - مطالعه بیشتر



برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۹] اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۳۸۶.


۵ - پانویس


 
۱. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۲۰۰.    
۲. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۷۷.    
۳. طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۴۰۱.    
۴. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۲۸، ص۱۹۹.    
۵. تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۴، ص۴۵۶.    
۶. ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۵۳.    
۷. خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۸، ص۲۸۴.    
۸. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۷۴.    
۹. حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۵۰.    
۱۰. استرابادی، محمد بن علی، منهج المقال، ص۱۸۷.    
۱۱. ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۹۷.    
۱۲. تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۲۶۱.    
۱۳. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۴ - ۵۹۵.    
۱۴. اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۳۰.    
۱۵. طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۵۹۵.    
۱۶. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.    
۱۷. نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۷۴.    
۱۸. آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۳۳.    
۱۹. اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۳، ص۳۸۶.
۲۰. مازندرانی، محمّد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۳، ص۲۵۹.    


۶ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۴۲، برگرفته از مقاله «ابویحیی زکریا بن آدم اشعری».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.